منی که عاشقیم مثل جونونه
برام عشق برام عشق
درد بی درمون می مونه
زیارتگاه فقط چشمهای اون
برام اون مثل پیغمبر می مونه آی آی
صداش دل چسب تر از بانگ اذونه
از پاکی از پاکی
مثل برگ گل می مونه
از خیر و برکت اونه
که تو سفرم پر از نونه
خدا و قبله ام اونه
نشه سایه اش کم از خونه
تو این دنیا فقط دل سوزم اونه
فقط اونه واسم دل می سوزونه
شبها که دیر میرم اون مثل جونه
تا صبح روم هست میره می پوشونه
ازم مردم می پرسن اون کدومه
کجائی کی کی مثل اونه
هزار بار گفتم و باز می نویسم
که اسم نازنینش جون جونه

به دستهام تکیه کن پشتت به کوه
نترس از عاشقی عشق با شکوه
نترس جون و دلم از من گذر کن
من دیوونه رو دیوونه تر کن
من دیوونه رو دیوونه تر کن
به دستهام تکیه کن

خودت رو زیر اشکهام خیس و تر کن
به قصد عاشقی قصد سفر کن
به عیاران دریا دل نظر کن
برای هر خطر سینه سپر کن

طلوع کن معرفت را جلوه گر کن
از این دریای طوفانی گذر کن

بزن بشکن بسوزون دربدر کن
من دیوونه رو دیوونه تر کن
من دیوونه تو دیوونه تر کن
به دستهام تکیه کن
به دستهام تکیه کن

به دستهام تکیه کن پشتت به کوه
نترس از عاشقی عشق با شکوه
نترس جون و دلم از من گذر کن
من دیوونه رو دیوونه تر کن
من دیوونه رو دیوونه تر کن
به دستهام تکیه کن

چشات از گریه ها افتاده توشون
نوکهای مژه هات باز خیس روشون
تمام آبی های آسمونی
تو زلف و جنگلهاش پیچیده بوشون
به جون جفت چش مستت
که کار داد عاقبت دستت
خدا خواست قسمت ما شی
آورد پای دلم بستت
حیای مخمل سبز نگا شو
دل نازکتر از گل با وفا شد
به من که از همه عاشقترینم
سپرد و گفت نگهدار نازنینم
تویی که آبروی عشق هستی
تویی که خوش قلبتر از سرمشق هستی
سرت بالاتر از جای ستاره است
دلت مثل دل من پاره پاره است